Degerli dostlarımız, bildiklerimiz-bilmediklerimiz, tanıdıklarımız-tanımadıklarımız, uzaktaki yakınlarımız!
Sevgili Çepnililer!
İçimizden biri, 29 Temmuz 2010’da kasabamız belediyesinin lokalinde sohbet ederken şöyle demişti, ‘‘Benim bu köye borcum var ”.
Hiç unutmuyorum bu sözü…
Bu bir hesaplaşma mıydı, itiraf mıydı, öz eleştiri miydi…? Neydi…? Düşünüyorum da bana göre bu saydıklarımın hepsiydi…
Ama yalnız onun mu bu köye borcu vardı?
Benim, senin, yanımızdakilerin, karşımızdakilerin, arkamızdakilerin, gördüklerimizin – görmediklerimizin, bildiklerimizin, bilmediklerimizin hiç mi borcu yoktu?
Elbette vardı… O köyde doğmuş olsun doğmamış olsun; o toprakların tepesinde taşıdığı, o yörenin havasını soluyan, suyunu içen herkesin, o köye ödenecek bir borcu vardır elbette…
Fakat bu öyle bir borç ki, miktarı belli değil, vadesi belli değil, ödeme süresi belli değil…
Doğrusu odur ki bizler de o içimizden birinin dediği gibi, ”Köyümüze borcumuz var” dedik ve uzaktakileri yakın kılmanın en güzel aracı olan sanal dünya içinde bu borcumuzu karınca kararınca ödeyelim dedik…
Ve şu an okuduğunuz küçük mü küçük olan internet sitemizi hazırlamaya başladık…
Bu bir çocuğun doğumu gibi; yarın emeklemeye başlayacak, sonra yürümesini öğrenecek ve ilerde koşacak…
Bu site bir köy odası gibi olacak…
İsteyenin sessiz, isteyenin sesli düşünebildiği; anlatım özgürlüğü hakkının kısıtlanmadığı; söylenmesi gereken sözün çekinmeden ve duraksamadan dile getirilebildiği bir köy odası…
Ancak, karşılıklı anlayış ve hoşgörünün beklendiği, düzeyli, saygı ve sevgi ile bezenmiş her türlü öneri, tartışma ve eleştirinin cesurca yapılabildiği; iyiliklerin ve güzelliklerin Mevlâna sevdasıyla ve Yunus diliyle paylaşıldığı, Anadolu kültüründen kalıcı izler taşıyan bir köy odası…
Bu site, aydınlık da benim karanlık da; sabah da benim aksam da; ay da benim güneş de diyenlerin değil; bunların hepsi de BİZİM diyenlerin yani paylaşmayı sevenlerin köy odası olacak…
Evet sevgili Çepnililer!
Bu ODA, ” Benim bu köye borcum var” diyenlerin köy odası olacak…
Bu anlamda, özveri, kararlılık, hizmet özlemi ve istençle, biz ilk adimi atıyoruz…
Amacımız “BİZ” olarak başlayıp, “HEPİMİZ” olabilmeyi başarmaktır…
ODAMIZA HOŞ GELDİNİZ DEMİYORUZ; HOŞ GELDİK ve HOŞ BULDUK DİYORUZ…!
https://youtu.be/7lau2N_DWGg